Μαρασλής

Επώνυμο ελληνικής οικογένειας της Οδησσού. 1. Γρηγόριος (Φιλιππούπολη 1780; – Οδησσός 1850;). Εξελίχθηκε σε μεγαλέμπορο της Κωνσταντινούπολης και υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Οδησσού επί Αικατερίνης B’. Διετέλεσε έφορος της εκεί Κοινότητας της ελληνικής παροικίας. Όταν άρχισε η Επανάσταση, ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την τύχη των Ελλήνων που είχαν καταφύγει στην Οδησσό και παρέλαβε ο ίδιος το πτώμα του πατριάρχη Γρηγορίου E’ από τα χέρια του πλοίαρχου Σκλάβου, φροντίζοντας και για την ταφή του. 2. Γρηγόριος (1831 – 1907). Ήταν γιος του Γρηγόριου. Ανακαίνισε την πόλη της Οδησσού, στην οποία διετέλεσε δήμαρχος για 16 χρόνια (1878-94). Υπήρξε υπεύθυνος για την κατασκευή ηλεκτρικού σταθμού, υδραγωγείου, μηχανικών πλυντηρίων, παιδικών κήπων, θεάτρου και την ίδρυση εκπαιδευτηρίων, επιστημονικών και άλλων ιδρυμάτων, πολλά από τα οποία συντηρούσε με δικά του έξοδα. Ίδρυσε επίσης εκπαιδευτήρια στην Κωνσταντινούπολη, στη Φιλιππούπολη, στην Κέρκυρα και στην Αθήνα. Μαράσλειος Βιβλιοθήκη. Εκδοτικός οργανισμός που ίδρυσε στην Αθήνα ο Γρηγόριος Μ. (βλ. 2) με προτροπή του Λύσανδρου Χατζηκώστα, διευθυντή του ελληνικού σχολείου της Οδησσού, ο οποίος μάλιστα είχε αναλάβει την επιμέλεια των εκδόσεων. Ο οργανισμός αυτός ασχολήθηκε με την έκδοση σπουδαίων πρωτοτύπων ή με τις μεταφράσεις αξιόλογων επιστημονικών, φιλολογικών και ιστορικών έργων. Δημοσίευσε συνολικά 118 έργα. Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία. Διδασκαλείο που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1878 για τη μόρφωση των δημοδιδασκάλων. Την ονομασία του οφείλει στον Γρηγόριο Μαρασλή (βλ. 2), ο οποίος προσέφερε δωρεά 250.000 δραχμών για την αποπεράτωση του κτιρίου και τη λειτουργία του διδασκαλείου. Το κτίριο χτίστηκε σε οικόπεδο 10 στρεμμάτων που παραχωρήθηκαν από τη Μονή Πετράκη και ξεκίνησε να φιλοξενεί μαθητές από το 1905. Ο εθνικός ευεργέτης Γρηγόριος Μαρασλής (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).